As organizer for the 12th World Cup, Spain succeeded in carrying it out. Again there was significant change in the course of the tournament, which this time was of positive astonishment for the fans: It was the first time that 24 nations in six groups, with 4 countries each were allowed to take part in a final round. For the first time, Algeria, Honduras, Cameroon, Kuwait and New Zealand were participating. In a second final round four groups with three countries each were to play against each other; the winners of each group were the participating teams of the semi-final. In the match between Austria and Germany something incredible happened. The German were leading 1:0 - at this stage of time for both teams proceeding into the next round has been secured and both teams stopped playing football seriously which later has been demented. In the semi-final Italy played against Poland and won 2:0 and Germany played against France (3:3) and after the extra time 5:4. The third place was obtained by Poland (3:2). The final match was won by Italy, who in the match against Germany became World Champion for the third time.
WM 1982 Spain
Als Organisator für die 12. Weltschale, folgte Spanien, mit, sie heraus zu tragen. Wieder gab es bedeutende Änderung im Verlauf des Turniers, das dieses mal vom positiven Erstaunen für die Ventilatoren war: Es war das erste mal, daß 24 Nationen in sechs Gruppen, mit 4 Ländern jedes an einer runden Endrunde wurden teilnehmen lassen. Zum ersten Mal nahmen Algerien, Honduras, Cameroon, Kuwait und Neuseeland teil. In zweiten einem abschließenden Umlauf vier sollten Gruppen mit drei Ländern jede gegeneinander spielen; die Sieger jeder Gruppe waren die teilnehmenden Mannschaften vom halb-abschließenden. Im Gleichen zwischen Österreich und Deutschland etwas unglaubliches geschehen. Der Deutsche führten 1:0 - in diesem Stadium der Zeit für beide Mannschaften ist das Fortfahren in den folgenden Umlauf gesichert worden und beide Mannschaften, die gestoppt wurden, Fußball spielend, ernsthaft, der später gewesen ist, demented. Im halb-abschließenden Italien, das gegen Polen und gewonnenes 2:0 und Deutschland gespielt wurde, spielte gegen Frankreich (3:3) und nach der Extrazeit 5:4. Der dritte Platz wurde durch Polen (3:2) erreicht. Das abschließende Gleiche wurde durch Italien gewonnen, das im Gleichen gegen Deutschland Weltmeister für das dritte mal stand.
1982 اسپانیا
این دوره را می توان جام ستاره ها نامید؛ موجی از ستاره های جوان و بهترین بازیکنان دهه 1980 که بسیاری شان نخستین حضور شان در جام جهانی را در اسپانیا تجربه کردند؛ زیکو، سوکراتس (برزیل)، دیه گو مارادونا (آرژانتین)، پائولو روسی و دینو زوف (ایتالیا)، کارل هاینس رومنینگه و هارالد شوماخر (آلمان غربی) و ژان تیگانا و میشل پلاتینی (فرانسه) ... در جام برای نخستین بار تعداد تیمهای شرکت کننده در جام جهانی به 24 تیم رسید. سهمیه آفریقا به دوتیم افزایش یافت و از هر دو منطقه آسیا و اقیانوسیه یک تیم به جام جهانی راه یافتند. تیمهای کامرون، الجزایر، کویت، نیوزلند و هندوراس برای نخستین بار به بازیها راه یافتند. غایب بزرگ این بازیها هلند، نایب قهرمان دو دوره گذشته بود. تیمهای حاضر در 6 گروه چهار تیمی تقسیم شدند که دو تیم اول هر گروه صعود کردند. دوازده تیم راه یافته به مرحله بعدی در 4 گروه سه تیمی بازی کردند که تیمهای نخست هر گروه به مرحله نیمه نهایی راه یافتند. در مرحله نیمه نهایی تیمهای فرانسه و آلمان غربی و در بازی دیگر ایتالیا و لهستان مقابل هم قرار گرفتند. بازی دو تیم فرانسه و آلمان غربی پس از 120 دقیقه با نتیجه 3 بر 3 به تساوی کشید که آلمان غربی موفق شد فرانسه را در ضربات پنالتی شکست دهد و به فینال راه یابد.دیدار دو تیم ایتالیا و لهستان با دو گل پائولو روسی به سود ایتالیا پایان یافت و این تیم حریف آلمان غربی در فینال جام 1982 شناخته شد. ایتالیا که پس از جنگ جهانی دوم دیگر نتواسته به مقام قهرمانی جام دست یابد، به دیدار آلمان غربی رفت که آن هم مانند حریفش برای رسیدن به سومین جام به پیروزی در بازی فینال امید داشت. ایتالیا بازی فینال که در استادیوم برنابوی مادرید برگزار می شد تا دقیقه 80 با سه گل پائولو روسی، مارکو تاردلی و الساندرو آلتوبلی از آلمان غربی پیش افتاد و آلمان غربی فقط توانست یکی از سه گل را که توسط پل برایتنر زده شده در دقیقه 83 جبران کند. ایتالیا با این پیروزی پس از 44 سال به قهرمانی جام رسید و پس از برزیل دومین تیمی بود که سه بار قهرمان جام می شد. پائولو روسی گلزن شماره یک ایتالیا در این بازیها علاوه بر اینکه با 7 گل زده بهترین گلزن شد، از سوی فیفا نیز به عنوان برترین بازیکن جام معرفی شد.
The eleventh World Cup once again took place in a South-American country, in Argentina. As since 1958 Austria has not been present in a World Cup final match this time it was to show that playing football has not been `dislearnt� in Austria. Austria's last match against Germany became one of the most significant matches in the Austrian football history: The World Cup champion was beaten by the Austrian team 2:3 - this was the first victory over Germany for 47 years. Third became Brazil (2:1 against Italy). In the final match Argentina won the match against the Netherlands (3:1) and became World Cup Champion for the first time.
WM 1978 Argentina
Die elfte Weltschale fand noch einmal in einem Süden-Amerikanischen Land, in Argentinien statt. Wie seit Österreich 1958 hat nicht in einem Weltpokalspielgleichen dieses mal anwesend betragen, das es darstellen sollte, daß das, Fußball zu spielen nicht ` dislearnt gewesen ist? in Österreich. Österreichs letztes Gleiches gegen Deutschland wurde eins der bedeutendsten Gleichen in der österreichischen Fußballgeschichte: Der Weltschale Meister wurde von der österreichischen Mannschaft 2:3 geschlagen - dieses war der erste Sieg über Deutschland für 47 Jahre. Third wurde Brasilien (2:1 gegen Italien). Im Endrunde Gleichen gewann Argentinien das Gleiche gegen die Niederlande (3:1) und stand Weltschale Meister zum ersten Mal.
1978 آرژانتین
این جام زمانی برگزار شد که در کشور میزبان یک دولت نظامی دیکتاتور حکمرانی می کرد. اعتراضات گسترده مردم آرژانتین در زمان برگزاری بازیها در گوشه و کنار کشور دیده می شد. تعداد شرکت کنندگان مرحله انتخابی در این دوره برای نخستین بار از عدد 100 گذشت. دو تیم ایران و تونس به عنوان نمایندگان آسیا و آفریقا برای نخستین بار به جام جهانی راه پیدا کردند. ایران که در دور نخست مرحله انتخابی سوریه و عربستان سعودی را شکست داده بود، در دور دوم مرحله انتخابی آسیا - اقیانوسیه با هنگ کنگ، کره جنوبی و استرالیا هم گروه شد که به عنوان تیم اول این گروه برای نخستین بار به جام جهانی راه یافت. دو شکست مقابل هلند و پرو و یک تساوی با اسکاتلند، 2 گل زده (ایرج دانایی فر و حسن روشن)، 8 گل خورده و یک امتیاز نتیجه سفر ایران به آرژانتین بود. مرحله نیمه نهایی این دوره از بازیها نیز مانند مسابقات دوره پیش به صورت گروهی انجام شد و تیمهای آرژانتین و هلند به عنوان سرگروه های دو گروه به فینال رسیدند و برزیل و ایتالیا به دو عنوان دو تیم دوم گروهها بازی رده بندی را برگزار کردند. هلند که دو بار پیاپی به فینال می رسید تقریبا همان ترکیب سال 1974 خود را حفظ کرده بود با این تفاوت که دیگر یوهان کرویف، ستاره خود را در اختیار نداشت. در مقابل هلند تیم جوان و ناشناخته آرژانتین قرار داشت که پس از نخستین دوره جام جهانی دیگر نتوانسته بود به فینال راه یابد. با نتیجه نسبتا ضعیفی که این تیم در دور مقدماتی بدست آورده بود و راهیابی مستقیمش به جام با استفاده از حق میزبانی، دستیابی اش به فینال برای بسیاری دور از انتظار بود. هر چند نمایش بازیکنانی چون دانیل پاسارلا (کاپیتان)، دانیل برتونی، ماریو کمپس و اسوالدو آردیلس در بازیهای مرحله نیمه نهایی چهره دیگری به تیم آرژانتین داد. مسابقه فینال در پایان وقت قانونی یک بر یک به تساوی رسید، اما دو گل آرژانتین در وقت اضافی بار دیگر آرزوهای هلند را برای فتح جام جهانی نقش بر آب کرد و آرژانتین پس از اوروگوئه و برزیل، سومین کشور آمریکای لاتین بود که به جام جهانی دست می یافت. در این دوره برزیل سوم و ایتالیا چهارم شد. ماریو کمپس با 6 گل که دو تای آنها را در بازی فینال به ثمر رسانده بود در صدر جدول بهترین گلزنان جام ایستاد.